HET ATELIER VAN DE KUNSTENAAR

Het "atelier" van Wil is de vroegere meisjeskamer van haar dochter, een gezellige, lichte ruimte, met langs de wanden planken propvol boeken. Wil heeft namelijk nog een passie, ze schrijft al sinds haar kinderjaren gedichten en verhalen, daarom staat er ook een computer in haar werkkamer. Maar de meeste plaats wordt toch ingenomen door een grote schildersezel en een rij schilderijen tegen de wand.

Er hangen ook twee portretten en op de werktafel ligt een tekenbord met een juist begonnen tekening erop. Ernaast een groot aantal dozen met kleurpotloden, want dat is wat Wil de laatste jaren het meest doet, tekenen met kleurpotlood op Aquarelpapier. Waarom juist op aquarelpapier? "Dat maakt de kleuren open en transparant, je kunt ze goed over elkaar heen werken en daardoor een dromerig effect verkrijgen."

Olieverf en glas
Zij heeft ook veel schilderijen gemaakt met olieverf en allerlei andere materialen, vooral glas. Op de gang hangen daar twee voorbeelden van, 'Summersale', in vrolijke kleuren, en een groot schilderij dat ze tien jaar geleden in opdracht maakte, maar dat nu niet meer bij het interieur bleek te passen en terugkeerde op zijn thuisbasis. "Bof ik nog", zegt Wil, "Meestal verdwijnt zoiets spoorloos".

Wil kreeg haar opleiding in de jaren vijftig aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten. Na een tijdje vrij werken koos ze voor het onderwijs en bleef daar tot aan de Vutleeftijd. Ze gaf les in tekenen, schilderen,kunstgeschiedenis en eigenlijk alles wat iets met haar vak te maken had. Zo af en toe exposeerde zij eigen werk, o.a. in de Capelse bibliotheek, in Bergen en in Heemstede. Heel af en toe verkocht ze iets. "Eigenlijk kon ik slecht afstand van mijn werk doen", vertelt ze, "En geld verdiende ik bij het onderwijs".

Vormen en kleuren
Haar laatste baan was bij de Capelse Schoolvereniging, daar gingen ook haar twee kinderen naar school, zodat oppasoma's en crèches haar bespaard zijn gebleven.

Ook gaf ze dertien jaar een tekencursus voor Het Nut. Door de voorbereidingen voor die cursus is ze zelf weer aan het tekenen geslagen. Haar fijnste uurtjes brengt ze door aan haar tekenbord, luisterend naar mooie muziek en spelend met vormen en kleuren, zo onstaat onder haar handen een toverwereld waar je in kunt verdwalen. Soms grijpt ze naar de kist vol stukjes gekleurd glas en begint, uitgaande van de grillige vormen, aan een nieuw schilderij.

Maar aan de wand en langs de muren staan ook portretten van haar man en haar kinderen, en ook van de katten! Een specialisatie heeft Wil niet, ze maakt waar ze zin in heeft, de laatste tijd ook speksteenfiguren. Maar dat gaat niet in haar werkkamer, veel te veel stof, dat gebeurt in de tuin en is zodoende seizoensgebonden! "Of ik een echte kunstenaar ben? Wie zal het zeggen? Ik heb veel plezier in mijn gerommel, en dat is toch het voornaamste?"

Blote billen
Aan de wand hangt een kleine aquarel van een blote mevrouw met er dwars overheen geschreven: Met je grote, blote billen, in het koele, groene gras. Om je heen dat hele stille. Weet je nog, hoe fijn dat was? We verlaten de werkkamer en doen de deur zachtjes achter ons dicht. Veel plezier, Wil!